Cruise 2010. Canarische Eilanden. m/s/ Black Watch (7)

 

Vorige pagina

Na Lissabon hadden we drie dagen op zee voordat we in Southampton zouden afmeren. Heerlijk. Er waren van allerlei activiteiten aan boord, maar we hebben ons ook prima vermaakt door te lezen en aan dek te wandelen. In een dekchair nog even een paar laatste zonnestralen oppakken, want in april thuiskomen geeft weinig kans op een warme zon. We hebben ook nog aan danslessen meegedaan, maar omdat het vrij heftig weer was, ging de dansvloer behoorlijk op en neer en heen en weer. Dat is lastig met de Weense en Engelse wals! Zelfs een show 's-avonds werd op een gegeven moment afgelast door het winderige weer. Er was natuurlijk een galabuffet en de afscheidsparty van de gezagvoerder. De smoking of dinnerjacket ging weer aan en de eveningdress van Tineke natuurlijk. 't Was net of die smoking opeens een maatje kleiner was. Kan zijn gekrompen door het vochtige weer natuurlijk. Ik kan geen andere verklaring bedenken. 's-Middags was er de high tea met van allerlei lekkere hapjes.

Er was ook een British Night waaraan iedereen kon deelnemen. Er waren mensen die zich fantastisch hadden uitgedost in de Engelse kleuren en wat wij aan rood en wit en blauw hadden, hebben we ook aangetrokken. En allemaal kregen we een Engels vlaggetje om mee te wapperen.

Uit volle borst zongen we natuurlijk mee met 'Rule Brittannia, Brittania rules the waves' (dream on!) en Land of Hope and Glory. Vorig jaar op de m/s Braemer met tweehonderd Nederlandse passagiers begon er een groepje uit ballorigheid 'Tulips from Amsterdam' te zingen. Maar eerlijk is eerlijk: de Engelsen zongen toen ook uit volle borst mee!

Er moesten ook nog kadootjes worden gekocht voor kinderen en kleinkinderen en de was moest worden gedaan. Er is een laundrette aan boord waar je zelf je was kon doen met een penning van UK£ 1,00. Het drogen van de was is gratis. Het hele proces duurt wel een uurtje of drie. En je moet geluk hebben dat er een vrije wasautomaat is, want het geniet een warme belangstelling. Je kan er ook je overhemden strijken.

De gemaakte foto's werden gesorteerd en alvast in het gedownloade fotoalbum geplaatst met teksten en zo meer. De bonnetjes werden in een spreadsheet gezet om te kunnen controleren of de eindafrekening van de frontdesk klopte. Dat bleek ook prima in orde. De resterende Engelse ponden werden alvast als een down payment gestort wat dan in mindering komt op de eindafrekening. Het is toch wel makkelijk om je laptop aan boord te hebben al is er dan geen WiFi voor draadloos Internet. In het Internet café kan je overigens wel internetten, maar dat gaat zo traag dat de lust je daartoe gauw ontbreekt. Je kan wel altijd aan boord mobiel bellen overigens. Ook als je midden op de oceaan zit.

We zijn ook nog een avondje naar de bioscoop geweest op het Marina deck en tijdens de maaltijden heb je allerlei gesprekken met andere passagiers. De ene is tevreden, de ander weer niet. 'You know what I've missed the most? My bone china!' De kopjes waren aan boord eigenlijk mokken en als je thuis fijn porselein bent gewend...........tja het kan verkeren.

De avond voor aankomst moet je voor 02:00 uur je koffers buiten de hut zetten die dan worden opgehaald.

Vorige pagina

 

 

Het gala buffet

De afhandeling na aankomst gaat werkelijk perfect. Omdat we nog een stuk terug moesten rijden naar huis hadden we een vroege checkout gevraagd: 09:00 uur. Dat klopte precies en om 09:30 uur hadden we de koffers, was de auto opgehaald van het parkeerterrein en waren de koffers ingeladen. De TomTom stond geprogrammeerd op de thuisbestemming en het zonnetje scheen.

Onderweg langs de M3 koffie gedronken en om 12:30 uur hadden we in Dover de P&O ferry terug naar Calais. Aan boord konden we van het buffet kiezen voor de lunch en dan is het opeens een uur later want de klok gaat vooruit!

Om 15:00 uur stonden we dus in Calais en om 19:00 uur waren we thuis na een reis vol indrukken en belevenissen. Thuis lag de cruisebrochure van Fred Olsen er al voor 2011. Eigenlijk willen we wel een keertje naar de Noordkaap of Spitsbergen. Die wereldcruise van 146 dagen moet nog even wachten tot na m'n pensioen. Met 25 vakantiedagen gaat dat niet lukken.

*******

© L.W. Trumpie

Vorige pagina