Op vrijdag 28 juli 2006 is
het zover. Om 09:00 uur gaan we aan boord van de Aquila; een Bavaria 34,
gehuurd van jachtverhuur
Haringvliet in Stellendam. Het team bestaat deze keer uit: • Peter
Haaring • Gerrit v/d Burg • Daan Trumpie • Bert Trumpie. Die dag
vertrekken we uit Stellendam zonder Peter. Hij moet nog 'gewoon' werken
en komt 's-avonds in Scheveningen aan boord.
Na het vinden van de
verschillende opbergruimten voor de proviand en het vullen van de
koelkast komt Esther nog even aan boord voor een laatste schoonmaakbeurt
en Bert Stoel komt uitleggen hoe alles werkt. De squelch van de marifoon
blijkt defect en geeft een continue ruis van zo'n 100 dB. Die zullen we
dus maar niet op standby houden. Verder doet ie het wel gelukkig. Om
kwart voor elf zijn we klaar voor vertrek. We stoppen nog even langs de
brandstofsteiger voor het afvullen en gaan naar de Goereesesluizen voor
de doortocht naar het Slijkgat. Via VHF kanaal 20 komen we aan de weet
dat we nog een kwartiertje moeten wachten voor we kunnen worden geschut.
Dat kwartiertje geldt echter voor de schepen die van buiten naar binnen
gaan. Voor ons komt daar dus al met al nog een kwartiertje bij. Om
twaalf uur zijn we de sluis door en varen we in de buitenhaven van
Stellendam. De wind is pal West en dat betekent dat we het grootste deel
van de boeienroute van het Slijkgat de wind op de kop hebben. Dat moet
dus op de motor. Jammer. Via de Pampus boeien komen we bij de SG boeien
en bij de SG4 kunnen we stuurboord uit de Noordzee op. Bij de SG6 hebben
we de zeilen al gehesen en op weg naar de Maasmond zeilen we met een
prima halve wind en maken we zo'n 6 knopen op het log. De SOG was 4,5
knoop dus we hebben stroom tegen. Koers 035o. Via de Hinder-,
MV- en MVN boeien komen we bij de oversteekplaats van de Maasmond. We
melden ons voor eventuele bijzonderheden bij de verkeerscentrale op VHF
3. 'Het is druk met uitgaand en binnenkomend verkeer. Blijf uitluisteren
op kanaal 3 en ga bij twijfel achterom', aldus het advies van de
verkeerscentrale. Daan staat achter het roer en zelf houd ik de wacht
bij de marifoon. Gerrit let goed op het drukke scheepvaartverkeer. Om
makkelijker en sneller te kunnen uitwijken rollen we de genua maar in.
En de motor staat standby om zo nodig wat extra vaart te kunnen maken.
Slalommend om de beroepsvaart heen komen we - samen met s/y Ritme - na
een half uur veilig de Maasmond over. Vanaf de Indusboei op weg naar
Scheveningen, waar we de nacht willen doorbrengen. 't Is druk in de
jachthaven, maar de havenmeester
heeft een mooi plaatsje voor ons helemaal vooraan in de passantenhaven
naast een Duits jacht. Hulpvaardige handen pakken de landvasten aan en
terwijl we nog bezig zijn met het beleggen, liggen er in no time naast
ons al snel twee andere jachten afgemeerd. Het is rond half zes: Happy
Hour!
Peter is om 18:00 klaar
met werken en komt om kwart over zes ook aan boord. We besluiten in
restaurant Syrra bij de jachthaven te gaan eten. Volgens mij is dat
restaurant vrij nieuw op het rijtje. Er is nog plaats op het
buitenterras. De bediening is prima. De wachttijd tussen de gangen is
precies goed en de gerechten zijn mooi opgemaakt en smaken
voortreffelijk. De prijs lijkt me wat hoger dan gemiddeld. Met drankjes
en koffie betalen we voor het dagmenu per persoon € 45,--.
De Duitser die aan de
steiger ligt en aan wie wij zijn afgemeerd, deelt ons fijntjes mede dat
hij de volgende ochtend om zeven uur wil vertrekken. Hij wil in één keer
Den Helder halen en moet dus vroeg weg. Dat betekent vroeg op om te
verhalen. Daan is sowieso al vroeg op want hij is 's-nachts niet lekker
geworden en heeft besloten naar huis te gaan om uit te zieken. Peter
heeft gelukkig zijn auto in Scheveningen staan en is in een kwartiertje
bij Daan thuis. Jammer! We zijn dus weer met z'n drieën aan boord voor
het stuk naar IJmuiden. Er is opeens veel mist in de haven en enkele
schepen die al zijn vertrokken, keren op hun schreden terug want
buitengaats kan je ook geen hand voor ogen zien. Het geeft ons de tijd
om op ons gemak een ontbijtje klaar te maken. Peter maakt perfecte
gebakken eieren 'double over' en Gerrit zorgt voor de koffie. Na een uur
of wat klaart het op en vertrekken wij. Op 09:00 uur zitten we tussen de
havenhoofden van Scheveningen en gaan bij de derde kardinaal stuurboord
uit. De wind is Zuidwest en we maken met ruime wind zo'n zes knopen. Ook
nu hebben we weer stroom tegen want de SOG op de GPS geeft weer 4,5
knopen aan. We varen met ruime wind tot plat voor de wind en de deining
zorgt ervoor dat de giek af en toe de neiging heeft om naar de andere
kant te klappen. Tijd voor een
bulletalie. Dat vaart een stuk prettiger en meer ontspannen.
De pier van Scheveningen
trekt voorbij en in de verte doemt de kerktoren van Katwijk op. Bij
Noordwijk neemt de wind af en lopen we nog maar 2,5 knoop. We sukkelen
zo een tijdje door, maar willen toch ook wel graag om een uur of zes in
IJmuiden zijn. Met Zandvoort in het vizier besluiten we de motor bij te
zetten. Om 16:30 uur zijn we bij IJmuiden Haven. De verkeerscentrale
adviseert stuurboordwal te houden. De
Geopotes 14
gaat ook naar binnen en ik vraag of we die moeten laten voorgaan of
niet. We kunnen gewoon doorvaren, aldus de verkeerscentrale, want de
Geopotes 14 gaat in de havenmond liggen 'zuigen'. In de
Seaport Marina krijgen we een
groene 'M' box. Hier lig je dus niet 'vijf-dik', zoals in Scheveningen.
We hadden de eerste de beste vrije M box genomen die we tegenkwamen: de
M85, zonder ons te realiseren dat je dan een kwartier of zo moet lopen
voor je bij het havenkantoor bent. Maar even de benen strekken is
eigenlijk ook prima. We rekenen af, lopen een kwartier terug om het
betaalbewijs aan de reling te plakken en lopen weer een kwartier terug
om in The Dutch Admirals een pintje te pakken. Serveerster Vienna en
haar zus Samantha maken een onuitwisbare indruk en dus besluiten we er
ook te gaan eten. Mosterdsoep met zalm voor alle drie als voorafje.
Gerrit neemt de saté als hoofdgerecht en Peter en ik - op advies van
Vienna - de 'lamsracks uit de oven'. De soep is er snel, maar daarna is
de vaart eruit. Vienna blijft langskomen met de vraag of er nog een
drankje moet komen onder het motto: 'ze drinken je rijk, maar eten je
arm'. Dat grapje valt nou net verkeerd. Kennelijk valt het muntje goed,
want het hoofdgerecht komt daarna toch nog redelijk snel. Met alle
drankjes en koffie kost die maaltijd ons zo'n € 31,-- per persoon en dat
valt nou weer niet tegen.
Om 21:00 uur zijn we weer
terug aan boord en gaan na een slaapmutsje om half tien met de kippen op
stok. De volgende morgen moeten we vroeg weg als we in één keer van
IJmuiden naar Stellendam willen. En eigenlijk moeten we om 18:00
uur terug zijn om de boot in te leveren. Dus om 06:00 uur willen we uit
IJmuiden weg. Om 05:00 uur gaat de wekker. Peter en Gerrit gaan nog
douchen (kwartiertje heen - kwartiertje terug) en ik besluit me aan
boord te scheren en te wassen, want ik wil nog even het weerbericht op
m'n gemak bestuderen. Er is WiFi in de haven en ik heb m'n laptop bij
me. Via de KPN hotspot kom ik bij
Weer Online, waar mij wordt meegedeeld dat er bij IJmuiden,
Scheveningen en Stellendam een Zuid tot Zuidwesten wind staat.
's-Morgens met Bft 3 en 's-middags Bft 4. Bij Scheveningen windstoten
van 60 km/u. Zuid tot Zuidwest. Dat is nou precies wat we niet
willen hebben. Dat is de wind op de kop.
In de haven staat al een
flinke deining. 's-Nachts hebben we al veel wind gehoord door het
klapperen van de verschillende vallen her en der. We doen de
reddingsvesten maar vast aan. De Geopotes 14 ligt nog bij de haveningang
en met nog twee andere zeilboten varen we de haven uit. Even afmelden
bij de verkeerscentrale: Goede reis! Kop in de wind om het grootzeil te
hijsen. Het grootzeilval blijkt om het toplicht te zijn gewaaid. Peter
geeft een paar zwiepen en het val komt los, maar waait meteen weer om de
zaling. Nog een zwiep en meteen het val strak houden. Gerrit staat bij
de valstopper in de kuip en hijst het zeil nu verder zonder problemen.
Het laatste stukje op de lier. Genua uitgerold en met de gegeven
windhoek kunnen we geen betere koers varen dan 240o. Dat zou
215o moeten zijn. Nou ja, we zien wel. Laten we eerst maar
een tijdje deze koers varen tot we de kust niet meer zien en dan
besluiten we wel verder. De tros bananen verdwijnt als sneeuw voor de
zon. Okay, 't zijn geen gebakken eieren, maar met deze deining moeten we
dat ook maar niet proberen. Het lukt Gerrit wel om verse koffie te
zetten en nog wat later zijn er ook nog broodjes met kaas en vleeswaren.
Met deze golfslag en deining hebben Gerrit en Peter in de kajuit een
beetje een
katterig
gevoel. Het evenwichtsorgaan kan zulke rare bewegingen kennelijk
moeilijk plaatsen. Maar eenmaal in de kuip met de blik op de horizon
voelt ieder zich weer senang.
Omdat de wind van Zuid
naar ZZW draait kunnen we zelfs de koers van 240o niet
volhouden. Zo hoog mogelijk aan de wind varen we tussen de 260o
en 270o. Dat is toch duidelijk de verkeerde kant op. Voor je
het weet zit je in Lowestoft. En als je overstag gaat is de beste koers
170o. En dan ga je op de kust af. Laveren kost te veel
tijd. Nou ja, dat hadden we al verwacht toen we het weerbericht
ophaalden. Ter hoogte van Noordwijkerhout wordt de motor bijgezet en de
grootschoot strak getrokken om het grootzeil te gebruiken voor
stabiliteit. Omdat er bij Scheveningen windstoten zijn voorspeld, hebben
we maar meteen een reef gezet. Handig zo'n eenlijnsreefsysteem. Je hoeft
niet naar de mast om een reefoog om de haak te slaan. 't Is wel even een
gedoe om het achterlijk weer op de juiste spanning te krijgen. Om 12:30
uur hebben we de haveningang van Scheveningen dwars, maar van windstoten
geen sprake. Ter hoogte van 's-Gravenzande komt er duidelijk verandering
in het weer. Regen en de lang verwachte windstoten spelen ons parten. We
zitten te dicht onder de kust voor de juiste aanloop van de
oversteekroute van de Maasmond. Voor het aanlopen van de Indusboei
moeten we de koers een half uurtje verleggen naar 270o. De
wind is duidelijk toegenomen. De golven worden hoger en ons bootje pikt
regelmatig een paaltje. De Maasmond komt in zicht. Vergeleken met
vrijdag is het nu op zondagmiddag een stuk rustiger met beroepsvaart.
Niettemin moeten we toch twee keer uitwijken voor een binnenlopende- en
een uitvarende kanjer. Met een half uurtje zijn we de Maasmond voorbij.
Omdat het rustig is, heb ik me deze keer niet gemeld bij de
verkeerscentrale. Ik vind het bovendien te lastig om in dit weer met de
hoorn aan m'n oor luisterwacht te houden op kanaal 3, gegeven de defecte
squelch op de marifoon. Hoe doe je dat eigenlijk als je solo in de kuip
staat te sturen met de marifoon bij de navigatietafel ?
De rest van de route langs
de MVN-, MV- en Hinderboei wordt gekenmerkt door veel regen en heel veel
buiswater. De zeilpakken gaan aan voor meer beschutting tegen nattigheid
en kou. Peter stuurt ons bootje prima door de golven en Gerrit geeft al
turend aanwijzingen over de plaats van de volgende boei. Op de kaart
houd ik bij waar we zitten en welke koers we moeten varen. In de verte
doemt het torentje van Ouddorp al op. Nu kunnen we uitkijken naar de
eerste SG boei voor het Slijkgat. Om kwart voor vijf hebben we de SG2
dwars en gaan we bakboord uit. Lekker voor de wind met alleen het
gereefde grootzeil, lopen we met een vaartje van 7,5 knoop het Slijkgat
in. We hoeven zelfs niet één keer te gijpen. Als we tien minuten het
Slijkgat in zijn, kunnen we ons niet meer voorstellen dat het 'buiten'
zoveel slechter was. Hier is geen deining en zijn er nauwelijks golven.
Zelfs de zon breekt weer even door. We bellen even met de verhuurder dat
het wat later wordt dan 18:00 uur. In de verte zien we de brug openstaan
op de plaats waar de N57 de sluis bij het Haringvliet overgaat. Da's
pech. Dan zullen we wel lang moeten wachten voor we weer kunnen worden
geschut. Vlak voor de haveningang van Stellendam strijken we het
grootzeil en gaan met een rustig gangetje richting Goereesesluis. We
leggen aan bij de steiger voor de sluis en horen van de sluiswachter dat
het nog een half uurtje duurt. Dat dachten we al. Tijd voor een 'high
five' en een drankje. We hebben het toch maar mooi gefixt. Met nog drie
andere zeilboten gaan we om kwart over zes de sluis in en om kwart voor
zeven maken we vast in de Delta Marina van Stellendam. We moeten dubbel
liggen want het is er vol. Ank van de zeilschool helpt ons even met het
aannemen van wat lijnen. Dan komt het moment waar ik altijd het meest
een hekel aan heb. Bagage inpakken, alle kastjes open voor het weer
inpakken van de resterende proviand. Bagagewagentje zoeken langs de
steiger. Over de andere boot heen je bagage en proviand tillen en aan de
kant brengen. Enzovoort, enzovoort. Aan het einde van zo'n trip heb ik
daar nooit zin in. Dan zou je eigenlijk de boel de boel moeten kunnen
laten en lekker een drankje nemen in de kuip, of aan de bar, om de reis
te 'evalueren'. Mijn reisgenoten hebben overigens fantastisch geholpen
met schoonmaken van de boot en sjouwen van de bagage. Bert Stoel van de
zeilschool
en
verhuurbedrijf komt nog even aan boord om bij te praten. Uiteindelijk
heb ik in voorgaande jaren bij hem m'n CWO1, CWO2 en CWO3 gehaald. En nu
zelfstandig de Noordzee op met windkracht 6 (want dat bleek het achteraf
te zijn !). Wie had dat gedacht ?
In
restaurant Berrisz naast de
zeilschool was het te druk om het gezellig te vinden. Maar in het
restaurant van de
Haringvliet Expo worden we prima en snel bediend en kijken we bij de
al lager staande zon schitterend uit over het Haringvliet. We kijken
terug op een best weekend vol variatie: Zon en regen; windstilte en
harde wind, vlakke zee en golven van twee meter. En dat in maar drie
dagen. Dat kan alleen in Nederland. De teamgeest was prima, het was
spannend en ontspannend tegelijk en voor herhaling vatbaar. En morgen
wacht 'gewoon' het werk weer, alsof er niets is gebeurd. Such is life.