Van 4 september 2010 tot en met 18 
			september 2010 zijn we in Bonnoeil op vakantie geweest. In 'the 
			middle of nowhere'. Bonnoeil is een onderdeel van 
			Martainville. En 
			feitelijk zaten we niet in Bonnoeil, maar in Le Bas de Bonnoeil. Nog 
			net even buiten Bonnoeil dus.
			Geen signaal op de mobiele telefoon 
			en geen internet. Maar wel zes zitjes rondom de gîte en een heus 
			zwembad met ligstoelen, BBQ en zo meer. Ook een 'eigen' afsluitbare 
			oprijlaan. De toegangsdeuren kon je op afstand bedienen. Overigens 
			was er één streepje signaal op de mobiel als je zo'n 20 meter de 
			oprijlaan opliep.
			Na zo'n tien uur rijden (incl. 
			stops voor de koffie en de lunch) over de tolwegen en met de 
			route-aanwijzingen van de TomTom kwamen we zonder haperingen aan. 
			Bij Le Havre passeerden we de
			
			Pont de Normandie; één van de hoogste bruggen van Europa. Deze 
			brug verbindt de beide oevers van de Seine, vlak bij de monding bij 
			de zee.
			
			
			We werden verwelkomd door de 
			eigenaar Mr. Guy Lefranc. Een vriendelijke gepensioneerde man (63) 
			die ons snel wegwijs maakte in de gîte en tijdens ons verblijf 
			kwamen we hem af en toe  
			tegen voor een praatje. Zijn vrouw hebben we één keer ontmoet. Zij 
			heeft een
			
			salon de beauté (estétique) in Thury-Harcourt. De salon is 
			overigens te koop want Mme. Françoise wil met pensioen.
			In de gîte was van alles: 
			vaatwasser, wasautomaat, oven, magnetron, vierpits fornuis, kachels 
			per kamer, kabel-TV (digitaal), weliswaar met alleen Franse zenders, 
			volop bestek, koffiezetapparaat, waterkoker, toastapparaat en servies, handdoeken, theedoeken, lakens, kussens, 
			kussenslopen, open haard met houtvoorraad en bij aankomst stond er 
			in de koelkast een fles appelcider en op tafel een bord met 
			zelfgebakken crêpes en zelfgemaakte confitures.
			Op de bovenétage 
			was een Oosters ingerichte TV kamer met videorecorder en tientallen 
			klassieke Franse video's van Charlie Chaplin, Louis de Funés e.a. 
			een lekkere feauteuil en een (slaap)bank. Er stond ook nog een 
			tweepersoons bed, maar daarvoor moest je eerst tussen de dakbalken 
			doorkruipen.
			De kamers van de 
			gîte waren fraai gedecoreerd. De kleuren waren prachtig op elkaar 
			afgestemd en zelfs de kleuren van het bestek pasten bij de kleuren 
			van de keuken.
			Ik heb heerlijk geslapen, maar het 
			matras was voor Tineke te hard. Zij sliep dus beduidend minder goed 
			helaas.
			Maandag 6 september 
			was Tineke jarig en ging ik 's-morgens op weg om croissants bij le 
			boulanger te halen. De eerste boulanger zat 6 kilometer verderop in 
			Cesny-Bois-Halbout (wat een naam), maar op maandag blijken de 
			bakkers gesloten. Zo ook in Ussy, tien kilometer verder. In 
			Thury-Harcourt zat gelukkig een Super-U en die was net open. 
			Croissants en pain-au-chocolat in overvloed. Ruim een uur later was 
			ik thuis en wilde Tineke net aan een oude boterham beginnen. 
			's-Avonds gingen we dineren (gastronomique !) in 
			Le Relais de La 
			Poste in Thury-Harcourt. Prima kaart en uitstekende kok. Hoe 
			wil je de tournedos? Bleu, saignant, à point ou bien cuit?
			
			We bezochten in deze twee weken 
			plaatsen als Bayeux, Honfleur, Deauville, Trouville, Cabourg, Pont 
			L'Eveque, Livarot, Bagnoles de L'Orne, Falaise,  Putanges, 
			Clécy en Thury-Harcourt. We vonden gezellige plekjes langs de rivier 
			de Orne die dwars door La Suisse Normande loopt en bij Ouistreham in 
			zee uitkomt.
			Het was buiten het seizoen en dus 
			meestal erg rustig. In de restaurants kan je 's-avonds pas na 
			ongeveer 19:30 uur terecht, want de Fransen dineren laat. Geen 
			wonder, want ze lunchen uitgebreid. En dus hebben wij dat ook maar 
			gedaan :)
			We zagen prachtige kastelen en 
			schitterende tuinen. Als je bij een makelaar kijkt naar de te koop 
			staande huizen, staat er meestal bij dat je ook nog zo tussen de 
			7.000 m2 en 10.000 m2 land er bij krijgt. Geen 
			wonder dat er zo veel prachtige tuinen zijn.
			Het landschap van La Suisse 
			Normande is werkelijk adembenemend. Afwisselend met bossen en 
			akkers en prachtige glooiïngen.
			We hebben in Cabourg genoten van de
			
			Fruits de Mer. Dat is echt therapeutisch dineren, want het is 
			tweeeneenhalf uur peuteren aan de crevettes-grises en de langoestes, 
			de krab, oesters, alikruken, mosselen, en nog meer schelpdieren 
			waarvan ik de naam niet weet. Maar het smaakte heerlijk en we konden 
			niet eens alles op. Tussendoor kregen we nog een 
			spoom die bestond 
			uit een glas pommeau met calvados-ijs.
			In Honfleur was het de 
			gebruikelijke gezellige toeristische drukte. De zon scheen en de 
			terrasjes zaten vol. Ook wij streken neer en genoten van het 
			'mensjes-kijken'. Ik kocht er een nieuw petje (calotte), want de 
			oude was verkleurd en had een wasbeurt nodig. Uiteraard heeft ook 
			dit petje weer een maritieme uitstraling!
			In Bayeux bezochten we het beroemde
			
			wandtapijt uit 1066 dat beeldend het verhaal vertelt van Willem 
			de Veroveraar die vanuit Normandie de strijd aanbindt met de 
			Engelsen en wint. Willem is vervolgens koning over Engeland. Het 
			wandtapijt is 70 meter lang!
			Van mijn zus Thea had ik het boek
			'Het Wandtapijt' van schrijfster Kylie Fitzpatrick meegekregen. 
			Als je dan in Bayeux en Normandië staat, geeft zo'n boek een extra 
			dimensie. Ik heb voor Thea een replica van het wandtapijt 
			meegenomen. Ik hoop dat ze er niet voor hoeft te verhuizen :)
			We hebben stukjes gereden van de 
			route-du-Camembert en de route-du-Cidre. Die routes liggen in de
			pays-d'Auge. Auge staat voor de geul aan de molen waarin de 
			appels voor de cider door grote zware rondhouten worden geplet tot 
			pulp. Uiteraard hebben we de verschillende kazen geproefd en de 
			Cidre, Pommeau en Calvados. Er is een voorraadje meegenomen naar 
			huis, maar de kaas is opgeborgen in de koelkast in de garage. We 
			moeten het maar snel opeten anders krijgen we ruzie met de buren. 
			Wat een lucht!
			
			
			In Livarot bezochten we een 
			kaasboerderij waar ook een tentoonstelling was van 
			Marie-Paule Lecomte met mooie en leuke 
			aquarellen. We hebben er één gekocht voor in de woonkamer, boven 
			het TV meubel. De fromagerie biedt ook de mogelijkheid tot het 
			sponsoren van een Normandische koe! Parrainez une vache Normande.
			 
			 
			
			
			Bij Père Magloire 
			in Pont L'Eveque hebben we gelunched. We zaten in een hele grote 
			lege ton waarin de Calvados kan rijpen. Het restaurant van Père 
			Magloire heette dan ook Les Tonneaux. Hier kozen we uit de 
			lunchkaart voor Le Plateau de Tonneaux. Een rijkgevulde plank met 
			alle heerlijkheden uit de streek. Het was te veel en dus kwam er een 
			zelf gemaakte doggy-bag aan te pas. Naderhand was er een 
			rondleiding door de fabriek waar de tonnen Calvados liggen 
			opgestapeld. Het duurt tien jaar voordat de appelbomen vruchtdragen 
			en het duurt tien jaar voordat de appelcider Calvados is en dan 
			duurt het nog twintig jaar voordat je een lekkere zachte Calvados 
			hebt (zoals een dure cognaq). Geen wonder dus dat je voor een 20+ 
			jaar Calvados tegen de € 100,-- neertelt.
			
			
			
			Bij Pierre Huet in 
			Cambremer was het net even iets voordeliger. We hadden geluk, want 
			er stond een buslading Amerikanen en we waren er net voor 
			sluitingstijd. Maar we werden snel 'even tussendoor' geholpen.
			
			
			
			We hebben in deze twee weken één 
			dag een beetje regen gehad. Voor  de rest scheen de zon of was 
			het licht bewolkt. De temperatuur lag overdag zo tussen de 18o 
			en 21o.
			We hebben thee 
			gedronken in 'La 
			Roc qui beu', of te wel 'de rots die brult', maar daar hebben we 
			niets van gehoord. We zaten langs de oever van de Orne en genoten 
			van de omgeving. Het Viking schip waarover gesproken werd in de 
			folder lag echter al weer winterklaar te wachten op het volgende 
			seizoen.
			De overweldigende 
			en diepe indruk makende D-Day stranden bezochten we al in 1994 en 
			1995. Toen waren de kinderen ook mee. We bezochten toen ook het 
			Memorial museum in Caen.
			De ansichtkaarten die we 
			verstuurden waren binnen een paar dagen al in Nederland. Dat hebben 
			we wel eens anders meegemaakt.
			
			HIER zie je een 
			fotogalerie. 
			Als je met de muis op een foto klikt, zie je een vergrote weergave. 
			Door in de browser op de 'terugknop' te klikken, keer je weer terug 
			naar deze pagina.
			
			Omdat we op de heenreis de tolwegen 
			hadden genomen en voor de terugreis geen harde deadline hadden, 
			wilde Tineke terug geen tolwegen nemen.
			Op de TomTom kan je 
			die keuze ook maken en dus gingen we op zaterdag 18 september - na 
			de koffie bij Mr. Guy - om 09:30 uur op weg. Binnendoor van Bonnoeil 
			naar Falaise - Lisieux - Rouen (in Rouen de Seine over) - Abbeville 
			- Arras - Lille. Vandaar via Gent - Antwerpen naar Rotterdam en Den 
			Haag. Het duurde alles bij elkaar zo'n 20 minuten langer dan via de 
			tolwegen en scheelde 30 kilometer. Het scheelde ook zo'n € 30,-- aan 
			tolgeld. De Calvados hebben we er dus voor een stukje al weer uit :)
			Het was bovendien een prachtige dag en dus hebben we met plezier 
			door de dorpjes gereden en de landelijke weggetjes genomen. Zo'n 
			TomTom is een prima uitvinding! Dat is de cruise control overigens 
			ook, want het was rustig op de weg en dus kon je lange tijd achter 
			elkaar de cruise control aan houden. Volgens mij scheelt dat ook in 
			benzinegebruik.
			Om 18:45 uur waren 
			we thuis en waren de twee weken vakantie weer voorbij. De kinderen 
			ge-SMS't dat we er weer waren en gauw soep met brood klaargemaakt. 
			Het eigen bed voelde die avond wel weer heerlijk!
			Op het nieuws 
			helemaal niets over de kabinetsformatie! Zouden we al een nieuwe 
			regering hebben?
			Niet dus, zo bleek even later. Wat hebben ze gedaan tijdens onze 
			vakantie? Ook helemaal niets? Je kan ook niet eens even rustig weg 
			en de zaken aan een ander overlaten. Je moet er bovenop blijven 
			zitten! Dat wordt maandag weer aan de bak. En dat net voor 
			Prinsjesdag.
			Tijdens de vakantie 
			had ik de foto's die genomen waren al in een gedowload fotoalbum van 
			de TNT geplaatst en opgemaakt met achtergrondkleurtjes, de 
			foto-indeling per pagina gekozen en teksten toegevoegd. Dat was 
			zondag dus het album even uploaden en over twee dagen of zo moet het 
			album in de bus vallen. Dat zijn natuurlijk dezelfde foto's als op 
			deze pagina, maar anders gerangschikt en makkelijker mee te nemen.
			Wil je één of meer foto's uit het 
			album gebruiken? Mail me en ik stuur ze op (hoge resolutie).
			
			mailto:bert@trumpie.org
			
			
If you want to use one or more of 
			the photographs of the above album, send me an email and I will send them to you (high resolution).
			Si vous voulez user un ou plusieurs de 
			photographs de l'album, m'envoyez un email s.v.p. en je vous 
			les envoyerez avec haute résolution.
 
			 
			© L.W. Trumpie