s/s Statendam
1968 - 1969s/s Nieuw Amsterdam
1969 - 1973Download English summary in PDF
.--. .... ... -.-.
Een maand na de trouwdag moest ik vertrekken met het s/s Statendam. Voor een transatlantische overtocht naar New York en cruises in de Carib.
Ik had een paar weken van te voren gedroomd dat ik op de Statendam moest aanmonsteren, en nu was het nog waar ook. Je zou haast in het paranormale gaan geloven.
Het was een nieuwe ervaring. Aan boord met collega's. Mijn chef was R/O Koops. Een aimabele man. Hij woonde in Sexbierum, Friesland. Overdag met meer dan één man in de radiohut. En passagiers die wilden telefoneren. En het maken van een Amerikaanse, Nederlandse en Franse (!) krant. Je raadt natuurlijk al wel wie de klus kreeg voor het ontvangen en dus uittypen van de Franse krant. Juist ja; het jongste broekie aan boord. Ik dus. Alle accents d'égu, grave, circonflex en cedilles passeerden in rap tempo door de koptelefoon. Het kuststation was FFL (St. Lys) en ze seinden met - denk ik - 32 woorden per minuut. In het Engels of Nederlands was dat geen probleem, maar in het FRANS. Allejezus! Dat was wel even wennen. Je had die 'rare tekens' wel ooit geleerd, maar in de praktijk van alledag kwam de Franse taal vrijwel nooit voor. Alles was normaliter Engels of Nederlands. In het begin was het dus wel wat gestuntel, maar met een bandrecorder parallel aan de uitgang van de ontvanger kon je na afloop de gemiste tekens nog wel achterhalen. Als de ontvangst tenminste niet werd gestoord. En dat laatste gebeurde nogal eens. En dan moest je met je beste Frans er nog maar wat van zien te maken. Ik wil dus niet uitsluiten dat het Franse nieuws dat de passagiers bereikte, hier en daar heeft geleid tot kromme tenen en gefronste wenkbrauwen. Maar goed dat we niet ook nog een Duitse krant moesten 'ophalen'. Zo uit m'n hoofd weet ik alleen nog dat de ü staat voor ..--
Het was een gezellige drukte aan boord. Op de transatlantische reizen had je altijd veel nationaliteiten en passagiers van verschillend pluimage. Er waren emigranten die de grote stap hadden durven nemen en met ogen groot van hoop en verwachting de overtocht maakten, vol van het avontuur dat hun wachtte. Op de terugtocht waren er soms spijtoptanten waarbij de teleurstelling van hun gezicht droop, of de vertwijfeling, of de vrees voor wat hun te wachten zou staan bij de terugkeer.
Maar er waren ook toeristen die op vakantie gingen en vanuit New York doorreisden of aan boord bleven voor een cruise naar het Caribisch gebied. Er waren Fransen, Duitsers, Oost Europeanen, Amerikanen die hun auto aan boord hadden, Nederlanders, Engelsen, Ieren en Italianen.
De meest spectaculaire reis was die door het Panamakanaal. Indrukwekkend. Het was een cruise langs de oostkust van Mexico, dan door het Panamakanaal en langs de westkust van Mexico, inclusief Acapulco en Mazatlán door naar Los Angeles en San Francisco. Op het strand gelegen van Acapulco en voor het eerst een bezoek gebracht aan de Fisherman's Wharf in San Francisco.
Varende bij de Westkust van de V.S. hadden we het meeste verbinding met KPH en KFS. Op deze site van de Maritime Radio Historical Society kan je er veel over lezen. En luister HIER eens naar MG opnamen van de R/O van de Queen Mary/GBTT, Arthur Goodnow, tijdens haar laatste transatlantische overtocht. Kan je PCH nog in al haar glorie horen, op de 500 KHz inclusief static. Hieronder een foto album met enkele indrukken van mijn reis op de Statendam.
