m/s Gaasterland
1965s/s Nieuw Amsterdam
1969 - 1973Download English summary in PDF
Bovenstaande plaatjes zijn gescand van destijds gemaakte dia's. Zoals je ziet is de kleurvastheid door de jaren heen wat teleurstellend.
m/s Gaasterland / PEFJ
.--. . ..-. .---
In oktober 1965 moest ik aanmonsteren op het m/s Gaasterland van de KHL. Vanuit Amsterdam gingen we naar Brazilië en Argentinië. Bij IJmuiden gingen we de sluis door naar de Noordzee. Meteen windkracht 6 op de kop. Fantastisch. Eindelijk! Dit was het.
Bij de sluis van IJmuiden stonden m'n meisje en m'n ouders me uit te zwaaien. En door de sluis heen ging ik meteen op wacht met mijn chef de heer Vegter. QTO aan PCH, of te wel: afmelden bij vertrek uit de haven bij Scheveningen Radio met bestemming Las Palmas. Alles was de eerste keer. Ik deelde een hut met een assistent WTK. De laatste wacht die dag liep van 20:00 - 22:00 GMT. En 's-nachts zouden we in tijd achteruit gaan. Ik meen me te herinneren dat we toen geen hele uren achteruit gingen, maar de nodige minuten die pasten bij de lengtegraad. Eén uur per 15o.
Ik moest erg wennen aan het twee uur op en twee uur af. Ik was vaak te laat voor de wacht van 16:00 - 18:00 GMT, omdat ik na de wacht van 12:00 - 14:00 uur regelmatig in slaap viel en dan hals over kop naar de radiohut holde om net te laat voor de ANP Pers van PDRH een velletje papier in de schrijfmachine te rollen. Ik was natuurlijk dan ook al te laat voor de verkeerslijst (roll call) van PCH. Meneer Vegter was daar weliswaar niet blij mee, maar echt kwaad was hij ook niet. Hij begreep misschien wel dat zo'n knulletje van 18 jaar aanpassingsproblemen had.
Las Palmas met zijn zwaaiende palmenbomen langs de boulevard maakte grote indruk. De zon scheen in een strak blauwe lucht met een verkoelend briesje. We hadden kennelijk niet heel veel lading voor of uit Las Palmas, want die zelfde avond vertrokken we met bestemming Recife, Brazilië.
Ik leerde weerberichten ontvangen en aan de hand van de codes de weerkaarten tekenen. Ik moest peilingen doen met de richtingzoeker en onze positie op de kaart zetten. De eerste peiling kwam boven Schotland uit. Ik begreep toen wel dat ik iets verkeerd deed J .
Ik leerde om tussen de 'static' die kenmerkend is voor tropische gebieden de morsesignalen op te vissen van de verkeerslijsten, weerberichten en de PDRH pers en ook de luisterwacht op de 500 Khz te houden.
Mijn eerste telegram stelde ik op, telde de woorden en verzond het naar Scheveningen Radio/PCH op de 8 Mhz. Het was allemaal erg spannend, vond ik, kan ik me herinneren.
Vreemd dat ik me van de maaltijden niets kan herinneren. Ook dat moet toch indruk hebben gemaakt, vermoed ik, maar ik heb niets meer op m'n netvlies van de mess of de kombuis.
In Santos, Brazilië lagen we een paar dagen en daar kocht ik toen het eerste sieraard voor m'n meisie: een gouden ring met een Rio Grande topaz.
's-Avonds hadden we aan boord een feestje met eten en drinken. Toen dronk ik voor de eerste keer een biertje (!). Kennelijk smaakte dat goed, want aan het einde van de avond had ik 'm om en de volgende ochtend een spijker in m'n kop. De statische storing op de middengolf leek de volgende ochtend veel luider J. Het was een leuk feestje geweest de vorige avond en ik zie nog dat op een zeker moment de HWTK op de tafel danste met een glas bier op z'n hoofd.
In Buenos Aires aten we 'bife de lomo' en dronken cuba libre.
Kerstmis hebben we dus op zee gevierd. Ik herinner me nog dat ik op eerste kerstdag verbinding had met PCH die aan het einde van de verbinding in klare tekst seinde: 'prettige kerstdagen'. Ik antwoordde en sloot af met het gebruikelijke tu su, wat zoveel betekent als thank you, see you, of thank you, same to you. R/O Vegter (die natuulijk had meegeluisterd) reageerde geïrriteerd met de opmerking, 'nou dat had je wel wat beleefder kunnen doen'. Ik reageerde verbaasd met te zeggen dat thank you, see you (same to you) toch wel beleefd was. Hij legde uit dat als iemand in klare tekst een groet of wens seint (in plaats van een code of een afkorting), de ongeschreven wet zegt dat je ook in klare tekst reageert. Weer wat geleerd.
Op oudejaarsdag kwamen we weer thuis en vierde ik dus de jaarwisseling bij mijn familie.
Onderstaand enkele foto impressies; het zijn scans van de in die tijd zo populaire dia's. Hierdoor is er wel wat kwaliteitsverlies opgetreden en ook de kwaliteit van de film is niet altijd van dien aard dat de kleuren over een periode van ruim 45 jaar optimaal zijn gebleven.
